Vorið góða, grænt og hlýtt (Heinrich Heine, þýðing) Vorið góða, grænt og hlýtt,
græðir fjör um dalinn,
allt er nú sem orðið nýtt,
ærnar, kýr og smalinn.
Kveður í runni, kvakar í mó
kvikur þrastasöngur;
eins mig fýsir alltaf þó:
aftur að fara í göngur.
|
| Ættkvísl |
|
Dianthus |
| |
|
|
| Nafn |
|
monspessulanus |
| |
|
|
| Höfundur |
|
L. |
| |
|
|
| Ssp./var |
|
|
| |
|
|
| Höfundur undirteg. |
|
|
| |
|
|
| Yrki form |
|
|
| |
|
|
| Höf. |
|
|
| |
|
|
| Íslenskt nafn |
|
Flipadrottning |
| |
|
|
| Ætt |
|
Hjartagrasaætt (Caryophyllaceae). |
| |
|
|
| Samheiti |
|
D. sternbergii Sieber |
| |
|
|
| Lífsform |
|
Fjölær jurt. |
| |
|
|
| Kjörlendi |
|
Sól. |
| |
|
|
| Blómlitur |
|
Bleikur eða hvítur. |
| |
|
|
| Blómgunartími |
|
Ágúst-september. |
| |
|
|
| Hæð |
|
20-50 sm |
| |
|
|
| Vaxtarhraði |
|
|
| |
|
|
|
|
|
| Vaxtarlag |
|
Lausþýfð, hárlaus fjölær jurt, allt að 60 sm há. Stönglar grannir, greinóttir ofantil. |
| |
|
|
| Lýsing |
|
Laufin bandlaga eða bandlensulaga, odddregin, mjúk viðkomu. Blóm 2-7 saman (sjaldan stök), á stuttum leggjum, ilmandi. Bikar 1,8-2,5 sm, mjókkar dálítið ofantil. Utanbikarblöð 4, lensulaga, mjókka smám saman í mjóan grænan odd, 1/3 til ½ af lengd bikarsins. Krónutungan 1,2-2 sm skipt nærri til hálfs í mjóa hluta, bleik eða hvít. |
| |
|
|
| Heimkynni |
|
S og M Evrópa (fjöll). |
| |
|
|
| Jarðvegur |
|
Léttur, framræstur, sendinn. |
| |
|
|
| Sjúkdómar |
|
|
| |
|
|
| Harka |
|
4 |
| |
|
|
| Heimildir |
|
= 1,2 |
| |
|
|
| Fjölgun |
|
Sáning. |
| |
|
|
| Notkun/nytjar |
|
Í steinhæðir, í kanta, í fjölæringabeð. |
| |
|
|
| Reynsla |
|
Nokkur eintök í garðinum. Hefur reynst vel og er langlíf og harðgerð.
Hefur reynst harðgerð á Reykjum (H. Sig.).
Breytileg tegund. |
| |
|
|
| Yrki og undirteg. |
|
D. monspessulanus ssp. sternbergii (Sieber) Hegi er þéttari með bláleit lauf og stærri, stök blóm sem er eftirsótt í steinhæðir. Uppruni í A-Ölpum.
Blendingur D. monspessulanus og D. seguieri (D. x arvernensis Rouy & Fouchaud) er upprunnin í S-Frakklandi og er ræktaður (sem ýmis yrki) í steinhæðum. Hann er þétt þýfður og laufin eru grágræn. Í flestum garðyrkjubókum er hann meðhöndlaður sem afbrigði af D. gratianopolitanus Vill.
|
| |
|
|
| Útbreiðsla |
|
|
| |
|
|
|
|