Hulda - Úr ljóðinu Sorg Þar sem blóm í laufalautum
ljúfu máli saman tala,
sem að ást og angur skilja, ?
blágresi og burknar grannir,
brönugrös og músareyra,
ljósberi og lækjarstjarna,
litlar fjólur, æruprísar,
gullmura og gleym-mér-eigi, ?
vildi ég mega minnast þín.
|
Ættkvísl |
|
Campanula |
|
|
|
Nafn |
|
alpestris |
|
|
|
Höfundur |
|
All. |
|
|
|
Ssp./var |
|
|
|
|
|
Höfundur undirteg. |
|
|
|
|
|
Yrki form |
|
|
|
|
|
Höf. |
|
|
|
|
|
Íslenskt nafn |
|
Seyruklukka |
|
|
|
Ætt |
|
|
|
|
|
Samheiti |
|
C. allionii Vill. |
|
|
|
Lífsform |
|
Fjölær |
|
|
|
Kjörlendi |
|
Sól - léttur skuggi |
|
|
|
Blómlitur |
|
Föl-djúpblár |
|
|
|
Blómgunartími |
|
Síðsumars |
|
|
|
Hæð |
|
0.1-0.2m |
|
|
|
Vaxtarhraði |
|
|
|
|
|
|
|
|
Vaxtarlag |
|
Uppréttur eða útafliggjandi fjölæringur, mjög lítið hærður með jarðstöngla og ógreinda blómstilka. Myndar góða breiðu með tímanum. |
|
|
|
Lýsing |
|
Grunnlaufin mynda blaðhvirfingu við jörð. Þau eru randhærð, band-lensulaga og næstum heilrend, snubbótt og stilklaus. Stöngullauf eru minni, bandlaga og einnig stilklaus. Blómin venjulega stök, endastæð, upprétt eða ögn lotin á 3-5 sm löngum leggjum. Bikarflipar bandlaga, og bikarinn er með aukabikar. Krónan er 3-4,5 sm, bjöllulaga og mjó við grunninn, flipar stuttir, föl- til djúpbláir. Hýðið opnast neðst.
|
|
|
|
Heimkynni |
|
Frakkland, Ítalía (alpar) |
|
|
|
Jarðvegur |
|
Léttur, ófrjór, framræstur, þokkalega rakur |
|
|
|
Sjúkdómar |
|
|
|
|
|
Harka |
|
H4 |
|
|
|
Heimildir |
|
2 |
|
|
|
Fjölgun |
|
Sáning, skipting, græðlingar að vori |
|
|
|
Notkun/nytjar |
|
Fjölær beð, kanta, steinhæðir |
|
|
|
Reynsla |
|
Lítt reynd. Í uppeldi 2005 frá nokkrum stöðum. Þrífst best í kalksnauðum jarðvegi þar sem vatn seytlar um yfirborðið.
Í heimkynnum sínum, Ölpunum vex hún í grýttum jarðvegi í 1400-2800m hæð. |
|
|
|
Yrki og undirteg. |
|
Campanula alpestris 'Alba' - hvít
Campanula alpestris 'Rosea' - bleik |
|
|
|
Útbreiðsla |
|
|
|
|
|
|
|