Hulda - Úr ljóðinu Sorg Þar sem blóm í laufalautum
ljúfu máli saman tala,
sem að ást og angur skilja, ?
blágresi og burknar grannir,
brönugrös og músareyra,
ljósberi og lækjarstjarna,
litlar fjólur, æruprísar,
gullmura og gleym-mér-eigi, ?
vildi ég mega minnast þín.
|
| Ættkvísl |
|
Hydrocotyle |
| |
|
|
| Nafn |
|
vulgaris |
| |
|
|
| Höfundur |
|
Linnaeus, Sp. Pl., 234. 1753. |
| |
|
|
| Ssp./var |
|
|
| |
|
|
| Höfundur undirteg. |
|
|
| |
|
|
| Yrki form |
|
|
| |
|
|
| Höf. |
|
|
| |
|
|
| Íslenskt nafn |
|
Vatnsnafli |
| |
|
|
| Ætt |
|
Apiaceae (Sveipjurtaætt) |
| |
|
|
| Samheiti |
|
|
| |
|
|
| Lífsform |
|
Fjölær jurt |
| |
|
|
| Kjörlendi |
|
Vex við laugar, hveri og meðfram heitum lækjum. |
| |
|
|
| Blómlitur |
|
Hvítur |
| |
|
|
| Blómgunartími |
|
Júlí-ágúst |
| |
|
|
| Hæð |
|
0.03-0.10 m |
| |
|
|
|
|
|
| Vaxtarlag |
|
Sérkennileg, hitakær jurt, 3-10 sm á hæð, með skriðulum jarðstönglum. Upp af þeim rísa blöðin á löngum stilkum. Blaðstilkur getur orðið 5-15 sm á lengd og festist neðan í blöðkuna miðja. Blaðstilkurinn er oftast hærður rétt undir festingunni en að öðru leyti er plantan nær hárlaus. |
| |
|
|
| Lýsing |
|
Blöðin eru hárlaus, gulgræn, stilklöng, skjaldlaga eða nær kringlótt, stjarnstrengjótt, grunnbogtennt og 1-3 sm í þvermál.
Blómin örsmá, fimmdeild, hvítleit, í 4-6 blóma, kúlulaga sveip á blómleggjum sem eru mun styttri en blaðstilkarnir. Blómknúppar eru oft bleikleitir. Frævan tvíblaða með tveim stílum. Aldin tvíkleyft, hliðflatt klofaldin. Blómgast í júlí-ágúst.
LÍK/LÍKAR: Engar. Eina villta tegundin hérlendis með stjörnustrengjótt blöð. |
| |
|
|
| Jarðvegur |
|
|
| |
|
|
| Heimildir |
|
1,2,3,9, HKr |
| |
|
|
| Reynsla |
|
|
| |
|
|
| |
|
|
| Útbreiðsla |
|
Sjaldgæf, fundin á allnokkrum stöðum við jarðhita í uppveitum Árnessýslu og Borgarfjarðar en ófundin annarsstaðar.
Önnur náttúruleg heimkynni t.d.: Ástralía, Kanada, Evrópa, Mexíó, N Ameríka, Swaziland. |
| |
|
|
|
|