Málsháttur Eigi fellur tré við hið fyrsta högg.
|
| Ćttkvísl |
|
Leymus |
| |
|
|
| Nafn |
|
arenarius |
| |
|
|
| Höfundur |
|
(L.) Hochst., Flora (Regensb.) 31: 118 (1848) |
| |
|
|
| Ssp./var |
|
|
| |
|
|
| Höfundur undirteg. |
|
|
| |
|
|
| Yrki form |
|
|
| |
|
|
| Höf. |
|
|
| |
|
|
| Íslenskt nafn |
|
Melgresi |
| |
|
|
| Ćtt |
|
Poaceae (Grasaćtt) |
| |
|
|
| Samheiti |
|
Elymus arenarius L. |
| |
|
|
| Lífsform |
|
Fjölćr grastegund, einkímblöđungur |
| |
|
|
| Kjörlendi |
|
Vex í sandi sandorpnum hraunum og fjörum. Nćr bestum ţroska ţar sem hreyfing er á sandinum. Myndar háa sandgíga á friđuđu landi. Algengur međ ströndum fram og á söndum. Hefur veriđ sáđ til ađ grćđa upp foksanda. |
| |
|
|
| Blómlitur |
|
|
| |
|
|
| Blómgunartími |
|
Júní-júlí |
| |
|
|
| Hćđ |
|
0.50 - 1 m |
| |
|
|
|
|
|
| Vaxtarlag |
|
Stórvaxiđ og mjög grófgert blágrćnt eđa grágrćnt gras 50-100 sm á hćđ. Langir, skriđulir, marggreindir jarđstönglar. Stráin upprétt, hárlaus, gild og stinn. |
| |
|
|
| Lýsing |
|
Blöđin um 5-10 mm á breidd og 30-40 sm á lengd, hárlaus, snörp á efra borđi, blágrćn, flöt, en verpast viđ ţurrkun. Blađsprotablöđin oft mjórri.
Samöxin stór á stráendum, gildust um miđju, 12-20 sm á lengd og 10-18 mm á breidd. Smáöxin oftast ţríblóma, en stundum međ fjórđa blómiđ sem er ţá gelt, títulaus. Axagnir lensulaga, oddmjóar, oft lítiđ eitt hćrđar, 15-20 mm á lengd. Blómagnir kaflođnar, ţćr neđstu álíka langar og axagnirnar, ţćr efri styttri, oddhvassar, en týtulausar. Frjóhnappar fjólubláir, um 5 mm á lengd. Blómgast í júní-júlí. 2n =56
LÍK/LÍKAR: Dúnmelur. Hann er náskyldur og líkur melnum, nema efri hluti stöngulsins er lođinn. Hefur veriđ einnig prófađur í uppgrćđslu hér og hvar um landiđ. |
| |
|
|
| Jarđvegur |
|
|
| |
|
|
| Heimildir |
|
2,3,9, HKr, Clayton, W.D., Harman, K.T. and Williamson, H. (2006 onwards). GrassBase - The Online World Grass Flora. http://www.kew.org/data/grasses-db.html. [accessed 09 Feb. 2007]; http://www.pfaf.org/database/plants.php?Leymus+arenarius |
| |
|
|
| Reynsla |
|
"Mörg nöfn eru höfđ um tegundina og eru melur og melgras eđa melgresi algengust. Af öđrum nöfnum má nefna: Blađka, stöng, sandgras, kornstangagras, villikorn og pungmelur. Melurinn var nýttur fyrr á árum, einkum í Skaftafellssýslu. M. a. var korniđ haft til manneldis og meljurnar hafđar í reiđinga. Fínustu rótarangarnir, sumtagiđ, var notađ til sauma". (Ág.H.) |
| |
|
|
| |
|
|
| Útbreiđsla |
|
Algengt í sandi međ ströndum landsins, einnig á uppgrćđalsusvćđum á hálendisinu ţar sem foksandur er.
Önnur náttúruleg heimkynni t.d.: Arktísk, Evrópa, temp. Asía, Ástralía, Nýja Sjáland, N Ameríka, S Ameríka. |
| |
|
|
|
|