Equisetum palustre

Ættkvísl

Nafn

palustre

Íslenskt nafn

Ætt

Equisetaceae (Elftingarætt)

Samheiti

Equisetum arenarium OpizEquisetum nodosum HoppeEquisetum tuberosum Hectot ex DC.

Lífsform

Fjölær gróplanta

Kjörlendi

Vex í rökum jarðvegi, á engjum og mýrum.

Hæð

0.20 - 0.40 m

Vaxtarlag

Jarðstöngullinn gljáandi svartir, skriðulir. Ofanjarðarstönglarnir grasgrænir eða grágrænir með mjóu miðholi, stórgáróttir liðskiptir, sívalir, með liðskiptum, kransstæðum greinum, 2-3 mm í þvermál, oft sexstrendir, 20-40 sm á hæð.

Lýsing

Stönglar oftast með jafnlöngum og uppstæðum greinum með gljáandi svörtum slíðrum, oft jafngildar og aðalstöngullinn. Tennt, uppvíð slíður við hvern lið, 6-8 slíðurtennur á stönglum. Tennur þríhyrndar, grænar eða brúnar, mósvartar í oddinn með breiðum hvítum himnufaldi. Greinarnar strjálar, oftast stuttar, sljóstrendar með 5-6 gárum og jafnmörgum slíðurtönnum, brúnum í oddinn. Slíðurtennur greina þríhyrndar með skammæjum broddi. Gróöx toppstæð, grænsvört, oftast legglöng og leggmjó. LÍK/LÍKAR: Beitieski & Klóelfting. Mýrelfting þekkist á færri, sljórri og fleiri köntum á greinunum, færri greinum, og gróaxi á enda grænu sprotanna. Mýrelfting er allbreytileg tegund, stundum nær greinalaus og líkist þá fergini.

Heimildir

1,2,3,9, HKr

Reynsla

“Ef hún er slegin snemma og vel verkuð, þykir hún sæmilegt fóður handa sauðfé. Grunur leikur þó á að hún geti valdið slæmum sjúkdómum, sé hún gefin eingöngu”. (Ág.H.)

Útbreiðsla

Algeng um land allt, nema hátt til fjalla. Önnur náttúruleg heimkynni t.d.: Temp. beltið, N Ameríka, Evrópa, Asía